Erfgoed en traditie maken deel uit van het toeristische aanbod in de omgeving van Lijepa naša. Naast de materiële goederen: gebouwen, ongerepte natuur en de hele omgeving, staat hoog op het aanbod het immaterieel erfgoed dat wordt gepresenteerd in de vorm van gastronomie; dat is de manier van leven en voeden door de eeuwen heen. Het is erg interessant voor toeristen om het specifieke voedsel te zien dat door traditie bewaard is gebleven, omdat het het behoud en de duurzaamheid van werk en leven in ons gebied laat zien.
De Kroatische keuken is heterogeen en staat bekend als de keuken van verschillende regio's omdat elke regio zijn potentieel benut en er heerlijk en goed eten van maakt.. Het is echter vrij moeilijk om het oorspronkelijke autochtone gerecht te definiëren, omdat de geschiedenis spreekt over de verwevenheid van de levens van verschillende volkeren en buurlanden, en dat we door interactie met hen een aantal van hun recepten en ingrediënten hebben overgenomen. Dus, vanwege de nabijheid van naburige culturen, Turks en Hongaars, heeft de keuken van het vasteland specerijen zoals knoflook, paprika en peper en kookvet in zijn repertoire opgenomen. Vanwege de invloed van de Griekse en Romeinse keuken, gebruikt de kustkeuken meestal olijfolie en kruiden zoals rozemarijn, laurierblad, oregano, salie, kruidnagel, kaneel en dergelijke.
Er zijn verschillende varianten van gerechten waarvan het recept in de loop van de eeuwen van bestaan is veranderd, en we zullen enkele originele gerechten in hun originele recept vermelden die bekend en erkend zijn door de wereld. Waar we trots op zijn en waar we naar uitkijken, benaderen en delen we!
Zagorje štruklji
Elke huisvrouw uit de regio Hrvatsko Zagorje opschept graag over de vaardigheid van het maken van deze delicatesse, die is ontstaan door de kracht van kansen en armoede. De fantasierijke Zagorkas maakten dit gerecht voor hun vele gezinnen. Ze kunnen zowel zoet als hartig worden bereid, ze kunnen worden gekookt en gebakken, allemaal afhankelijk van de voorkeuren van de hongerige smaakpapillen, en ze worden geserveerd als soep, voorgerecht, dessert, hoofdgerecht en een op zichzelf staand klein gerecht. Elk deel van dit gebied heeft zijn eigen versie en eigen manier om štrukli te bereiden en de universele voorbereiding is voor alle versies hetzelfde; het getrokken deeg wordt gevuld met koeienkaas, met toevoeging van zure room room en eieren, dan wordt het gevouwen en vervolgens in de oven gezet.
Dit is hoe štrukli honderden jaren geleden werd bereid in oude Zagorje-huishoudens. Het is heel belangrijk om te vermelden dat dit gerecht in geen enkele vergelijkbare versie ter wereld bekend is. De provincie Krapina-Zagorje erkende de rijkdom van de smaak van dit gerecht en in de wens om autochtone recepten te behouden, organiseerden ze een evenement genaamd "strukliada" waar alle liefhebbers van deze eenvoudige en heerlijke Zagorje-delicatesse samenkomen.
herder
Een van de beroemdste gerechten van continentaal Kroatië is de Slavische herder. Hoewel we dit gerecht in verschillende niet-Slavische delen ook wel chobanac kunnen horen, is het correct om chobanac te zeggen. De oorspronkelijke naam kwam van de herder-herder, die bij het bereiden van dit gerecht alleen vlees bij zich had en er dit heerlijke gerecht van maakte. Zelfs vandaag de dag wordt dit gerecht in Slavonië en Baranja alleen met brood geserveerd, zonder toevoegingen zoals pasta, gnocchi en soortgelijke gerechten, om de traditie te respecteren.
Een oud Slavisch gezegde luidt dat herderstaart niet 'in kleine hoeveelheden' en 'voor een paar mensen' wordt gemaakt. Daarom is dit gerecht gemaakt voor speciale gelegenheden waarbij je een groot aantal mensen te eten wilt geven. Hete peper is het belangrijkste ingrediënt dat verantwoordelijk is voor de roodachtige kleur. Het maken ervan vergt veel geduld omdat het lang op laag vuur wordt gekookt. Volgens de gewoonte is brood onder de zak de beste aanvulling op dit gerecht, en daarna kun je alles het beste wegspoelen met een goed glas wijn.
Arambašići uit Sinj
De specifieke kenmerken van de bereidingsmethode verzekerden hun plaats op de lijst van beschermde immateriële culturele goederen van Kroatië. Net als alle andere versies van de sarma werden de Sinj arambašići overgenomen van de Turken. Na verloop van tijd werd dit gerecht een symbool van het verzet van de Sinjana tegen de Turken. Het uiterlijk van sarmica, strak gerangschikt in een kleivat, deed onweerstaanbaar denken aan krijgers, hajduks, waar de naam arambaše vandaan komt; Harambaša-Hajduk-commandant, leider van de Alkar-compagnie. Het is belangrijk op te merken dat arambašići uit Sinj geen rijst bevatten, wat het belangrijkste verschil is met onze traditionele sarma. Bovendien wordt het vlees heel fijn gesneden, niet gemalen.
Oester stoofpot
Inheems Dalmatisch gerecht met zeevruchten is algemeen bekend en wijdverspreid vanwege zijn prachtige smaak. Om de oorsprong van de naam buzar te ontdekken, is het noodzakelijk om terug in de tijd te gaan. Op de Venetiaanse galeien was het woord buzara de ketel waarin voedsel voor de bemanning werd bereid. Zo bleef de naam en wortelde in Dalmatië; en werd bekroond met een van de beste gerechten. Naast schaaldieren worden ook garnalen op de buzara bereid, en de basisverdeling van de buzara is wit en rood. In restaurants in heel Dalmatië worden zeevruchten en vis gerespecteerd en graag bereid, waardoor het een must-try-specialiteit wordt.
Rival
Dit gerecht dateert uit de tijd vóór de Turken en ze hebben het geperfectioneerd in het Dalmatische Poljice. De specificiteit van dit gerecht is dat het is gemaakt op een ronde houten plank en gebakken in een schoorsteen, op een blad, bedekt met sintels. Een heel eenvoudig gerecht bestaande uit snijbiet, lente-uitjes en peterselie, tussen twee lagen van het eenvoudigste deeg. Dit vastengerecht geeft heel goed de toen bescheiden manier van leven en de wrede en gierige natuur in dat gebied van Dalmatië weer. De Europese Unie erkende het unieke karakter van dit product en nam het in 2016 op in het register van beschermde geografische aanduidingen.
Risotto van Skradin
Dit gerecht vergt marathonbereidingen en is daarmee het bekendste autochtone gerecht. Het wordt traditioneel gemaakt door mannen in Skradin en de bereiding ervan duurt 8 tot 10 uur. Bij de bereiding zijn hoogwaardige binnenlandse ingrediënten van groot belang. Maar goede wil en geduld zijn nog belangrijker bij het bereiden van dit niet zo gemakkelijke gerecht. Een van de belangrijkste componenten van dit gerecht is soep of bouillon. Het duurt maximaal 20 uur om het klaar te maken, en het moet de dag ervoor worden bereid. Ook moeten de kalfsblokjes, het belangrijkste ingrediënt, 6 tot 8 uur worden gestoofd totdat deze volledig uiteenvalt en verandert in paté.
Fuži met truffels
Truffels zijn een handelsmerk van Istrië en de beste manier om de volle smaak te ervaren is door ze te combineren met fuji. De beste zwarte en witte truffels zijn te vinden in Istrië, a Fuži is een traditionele Istrische pasta dat wordt bereid door het deeg dun uit te rollen, in noedels van 3 tot 4 centimeter lang te snijden en te koken. De charme van deze pasta ligt in het feit dat ze van binnen hol blijven, waardoor er ruimte overblijft voor de saus om alle gaten op te vullen en een sappig geheel te creëren.
Lika brood
Zelfgebakken brood bakken zoals vrouwen dat deden in Lika was nog nooit zo eenvoudig. Tegenwoordig zijn meel en alle andere ingrediënten voor een grote massa beschikbaar, maar vroeger moesten vrouwen veel meer tijd en moeite besteden aan het maken van een bepaald gerecht. De huisvrouwen maalden graan tussen twee stenen in de molens. Het werd meestal gemaakt van maïsmeel en gebakken op een vuurplaats bedekt met sintels en as. Als het klaar is, wordt het brood in plakjes gesneden en bedekt met reuzel of ondergedompeld in pittige olijfolie.
Graanstaaf
Net als de eerder genoemde gerechten, is maïs dat ook beker of beker gemaakt van eenvoudige ingrediënten die in ieders voorraadkast te vinden zijn. Hartige of zoete cake, afhankelijk van je voorkeur, is een traditionele cake uit Noord-Kroatië die heel gemakkelijk te maken is. Er zijn talloze recepten en toevoegingen die je aan deze taart kunt toevoegen, waardoor hij variabel en vullend is.
De meeste voedselfoto's zijn het werk van de Kroatische topfotografe Maja Danica Pecanić, over wie je meer kunt lezen op koppeling.
