Alšan - een waterstad verzwolgen door een mysterieus bos

Meestal stellen we ons het oosten van Kroatië voor als een gouden vlakte, waarbij we vaak vergeten dat hier het grootste complete complex van laagland-eikenbossen in Kroatië en Europa ligt - het Spačvan-bekken.

In het stroomgebied spachve i Studie, gigantische eiken creëren een enorme natuurlijke habitat, en in hun schaduw heerst het gezang van vogels en het gebrul van herten. Dit mystieke bos wordt doorkruist door waterlopen die op sommige plaatsen wetlands creëren. Ergens in de diepte verbergt een stad die eeuwenlang verborgen is geweest en daagt onderzoekers, historici en lokale enthousiastelingen uit.

De oorsprong van de geheime stad

Deze ontbrekende stad, waarvan de exacte locatie tot op de dag van vandaag niet bekend is, trekt de aandacht met zijn mysterie. Elzas (Alsán vára) was een middeleeuws adellijk landgoed, een banyanhof, een stad en een franciscaner klooster tegenover de overgangen naar middeleeuws Bosnië. Het is waarschijnlijk gebouwd op de aarden balken waardoor de Romeinse weg naar Sirmium lang geleden liep, en het nam een ​​strategische positie in tegenover de middeleeuwse banovina Sola, aan de overkant van de rivier de Sava.

Alšan werd voor het eerst genoemd in documenten in 1372, toen toestemming werd gevraagd voor de bouw van een Franciscaans klooster en kerk, die werden gebouwd in 1376.

Zijn naam zou van een Hongaars woord kunnen komen Lager, in de betekenis van 'lager' of 'lager', wat het voor de toenmalige eigenaren was - 'lager landgoed' langs de Sava. De vroegste vermelding van de term Alšan verwijst naar land in eigendom, en daarom werd het in de Latijns-juridische terminologie van de Middeleeuwen voor het eerst genoemd als 'Terra Alsan', dat wil zeggen, het land waarop een paar dorpen lagen die zich rond hun parochiecentrum hadden verzameld.

Dit land was oorspronkelijk eigendom van de familie Gut-Keled. Maar vanwege hun ontrouw aan de koning in de 14e eeuw, werd het gegeven aan Ban Ivan van de Szente Mágocs-stam van Mačva, die twee paleizen bouwde in Alšan en de nobele bijnaam Alšanski begon te dragen. Ivan was in het voordeel van de koning als belangrijkste schenker van de koning, dus nam hij de positie van prefect over van de graafschappen Bodroška, ​​​​Vukovska en Srijemska. Hij leefde tot het midden van de 14e eeuw en bezat een aantal forten aan de rivieren Sava, Drava, Bosut en Vuka.

De adel van Szente-Magocs is een oude adel uit het noorden van Baranja, en zelfs vandaag de dag is er een dorp Magoč in Hongarije, waaruit deze lijn is ontstaan.

Een nobel landgoed in de wervelwind van de geschiedenis

Ban Ivan had drie zonen en twee dochters, van wie Valentin de beroemdste zoon is, omdat hij de titel droeg van aartsbisschop van Pecs, het bisdom waartoe ook het landgoed van Alšan behoorde. Valentin Alšanski was een begenadigd scholastiek, destijds opgeleid in de 14e eeuw in Italië, en een van de kampioenen van koning Sigismund van Luxemburg. Toen de koning in 1408 de ridderlijke Drakenorde oprichtte, werd Valentin lid.

Alleen Valentin stond de franciscanen toe het klooster van St. Francis in Alšan, wiens omgeving doordrongen was van de Bogumil-ketterij, en daarom verschijnt het klooster als een centrum van invloed van het katholicisme.

Alšan werd genoemd als een fort in de 15e eeuw, maar het bestond ongetwijfeld al eerder. Het werd gebouwd van hout, aarde en zelfs baksteen, maar mogelijk ook met stenen delen in de zin van laatgotische ornamenten die toen populair waren, waarvan we een aantal voorbeelden hebben in Oost-Slavonië - in Ilok, Nijemci, Vukovar , Erdut en Nustr.

Alšan moet een waterstad zijn geweest, wat gebruikelijk was gezien de omgeving. De plaats bevond zich op hoge balken rond de stroom van Ozrica, ten noorden van het huidige dorp Podgajaca, ten oosten van Bošnjak en ten zuidwesten van Vrbanja.

Kerk van St. Franje is in het dorp zelf gebouwd, een klooster op een van de hoge balken boven de beek, en iets verder naar het westen de vesting, op een balk boven de drassige grond. Naar verluidt was er ook een oversteek over de Sava waar de kruisvaarderslegers doorheen staken op weg naar het Heilige Land.

Verdwijning van de stad

Het beleid van de Bosnische troon, de Hongaarse overheersing en de Servische edelen strandde precies op deze drievoudige grens aan de Sava, nabij Alšan. Daarom verdwijnt Alšan – als relatief kleine plaats die met grote uitdagingen wordt geconfronteerd – bij de eerste tekenen van Ottomaanse invallen en plunderingen. Het Alšani-klooster hield op te functioneren in de zomer van 1526, toen het Turkse leger, dat naar Hongarije trok, Srijem en een deel van de Vukovo-parochie veroverde. Toen raakten de compagnieën van het Bosnische leger van Husrev-bey Vukovo's Posavina om Vukovar te bereiken, waar ze een ontmoeting zouden hebben met de compagnieën onder leiding van keizer Sulejman zelf.

Kerk van St. Franciscus vond plaats in Alšan en onder de Turken. Tot de Turkse ramp eind 17e eeuw. rond de kerk en een tiental inheemse families bleven behouden. Bij de nieuwe vorming van het dorp en de nederzetting na het vertrek van de Turken verhuisden deze families naar het naburige Podgajci, waartoe alle atar van het oude Alšan behoorde. Dan is de oude kerk van St. Franciscus. Vandaag is dat pand binnen gemeente Gunja, bekend als "Mašanj".

Een bos vol geheimen

Helaas is er tot nu toe geen specifiek onderzoek uitgevoerd. Geschillen over de positie van deze interessante stad, fort en klooster duren tot op de dag van vandaag voort en er wordt aangenomen dat deze zich ergens in het gebied van de oude steenfabriek nabij de stad Gunja bevond. Alšan is niet meer. Dit betekent echter niet dat hij niet meer gevonden zal worden. Tot die tijd hebben we alleen fragmenten waaruit we een kaart kunnen samenstellen van de antieke wereld en wat daarop volgde.

Tot op de dag van vandaag zijn veel forten en middeleeuwse stadjes helaas verloren gegaan. Dit is hoe de geschiedenis stroomt, en steden die ontstaan ​​en verdwijnen dagen ons uit om hun fenomeen te verkennen. Het middeleeuwse Alšan is zeker niet de enige die werd opgeslokt en verborgen door het machtige Spačvan-woud. De geheimen en verhalen die verborgen liggen in dit ongelooflijke geheimzinnige gebied verdienen het om onderzocht te worden en er over geschreven te worden.

Toponiemen, lokale tradities en nieuwere zoekmethoden kunnen op een dag de exacte locatie van Alšana in de zee van bossen en moerassen van Spačva onthullen. En laten we tot die tijd genieten van het verhaal over hem en de wandelingen Spačva bos laten we onze ogen wijd open doen - want misschien zien we tussen de bloeiende takken van eeuwenoude eiken nog een spoor van een waterstad.

Omslagfoto: Vukovar-Srijem County Tourist Board