De grote Karlovac-historicus Radoslav Lopašić wordt in het inmiddels cultboek van alle onderzoekers van Karlovac en omgeving, "Rond de Kupa en de Korana", genoemd in het hoofdstuk dat aan hem is gewijd Blagaj-fort aan de Korana, tegenwoordig in het gebied van de stad Slunj, de kerk van St. De Sint-Janskerk, die op "één uur lopen" richting Veljun na Korana lag, werd door de families Majetić en Beronić aan de vergetelheid ontrukt door er een Glagolitische plaquette op te plaatsen.
U Vrijdag 5 januari 2024 slaagden we erin om in een wat kleinere groep, alleen Goran Majetić en ik, de overblijfselen van de "heilige bron" te vinden, of beter gezegd van een kuuroord, waar, zoals Lopašić schrijft, "een warm bad en uitstekende zure soep" was, en hij vervolgt dat "de Blagaj-prinsen bij de nišan bij de bron schoten en daarbij wijn dronken met zure soep". Vrij vertaald vermaakten de prinsen van Blagaj zich door met haakbussen te schieten en te toosten met gemišti.
Dankzij de heer Ivica Stanišić, die ons de juiste weg wees, vonden we de restanten van het kuuroordgebouw en de helaas inmiddels uitgedroogde bron waar Lopašić het over had. De bron bevindt zich tussen de locatie van het kuuroord en de heuvel – in oostelijke richting, ongeveer dertig treden verderop. Afgaande op de toestand van de grond is het duidelijk dat de bron af en toe actief is, dat wil zeggen dat er water uit de bron "gegooid" wordt, waarschijnlijk tijdens hevige regenval, maar tijdens ons bezoek was de bron volledig droog.
Het gebouw zelf is gebouwd met zeer brede binnen- en buitenmuren van maar liefst 120 cm, wat tot de conclusie leidt dat alles onder één dak was, maar ook dat het lang geleden is gebouwd - hoe breder de muren, hoe ouder de constructie. Wij gaan ervan uit dat dit voorwerp eveneens uit de late XNUMXe eeuw dateert. eeuw, evenals het Blagaj-kasteel en de kerk van St. John.
De breedte van het gebouw (noord-zuid) is ongeveer 13-14 meter en de lengte (oost-west) is ongeveer 30 meter. Aan de noordzijde bevindt zich een trap die naar de eerste verdieping leidt. Deze verdieping was mogelijk van hout, want er zijn geen resten van dikkere muren meer te vinden. Funderingen zijn er wel. Aan de andere kant van het lagere niveau, nemen we aan dat er een gang was die langzaam naar het bovenste niveau leidde, waar duidelijk drie kleinere en één grote kamer te zien zijn. Mogelijk was deze kamer zelfs open, maar gezien de dikte van de muren, ben ik geneigd te geloven dat het onder een dak was, mogelijk met houten pilaren om de dakconstructie te versterken.
Aan de noordzijde is één muur afgerond. Ik neem aan dat zich hier de waterput bevond die Lopašić noemde. Deze was van buitenaf te bereiken, zonder het gebouw zelf te betreden.
Gezien de restanten van de muren en de hoogte van de humuslaag, wordt gedacht dat er zelfs bij de eerste archeologische opgravingen muren van ongeveer twee meter hoog zichtbaar waren, en mogelijk ook een betegelde vloer. Als freelance onderzoekers is dit natuurlijk niet toegestaan, dus we hopen oprecht dat Stad Slunj en het VVV-kantoor Slunj Rastoke in wiens gebied deze locatie zich bevindt, moeten de nodige stappen worden ondernomen om dit middeleeuwse kuuroord grondig te onderzoeken, te organiseren en op te nemen in het culturele en toeristische aanbod.
***
Boeken bestellen FRANGERE PANE: Verhalen over Frankopans i Stella Aurea door Tomislav Beronić. Boeken zijn verkrijgbaar bij CONNECTOREN
