In de natuur verrijkt elke, zelfs de kleinste, soort de leefwereld van een bepaald gebied, land en uiteindelijk de hele planeet, zodat vanuit het oogpunt van biodiversiteit elke de ontdekking van een nieuwe soort onschatbaar belangrijk. Nationaal Park "Krka" danst dit keer op het wetenschappelijke wereldtoneel dankzij de beschreven nieuwe soort springbok, de dansende springbok - Lepidocyrtus-koor.
Dansende trui de naam dankt aan een specifiek gedrag, de zogenaamde dans (lat. koor = danseres), wat waarschijnlijk verband houdt met foerageren en eten. Tijdens het onderzoek van de soort L. refrein onder de naam is videomateriaal opgenomen Voeding - gerelateerd dansgedrag van Lepidocyrtus-koor (Collembola)
De analyse stelde vast dat er twee gedragspatronen van die springer zijn. In het eerste geval houden de exemplaren hun kop en mond op één plek terwijl ze tegelijkertijd cirkelvormige bewegingen maken met hun achterlijf in beide richtingen. In het tweede geval beginnen ze, nadat ze enige tijd op die plek hebben gegeten, in een bepaalde richting te bewegen terwijl ze doorgaan met de cirkelvormige bewegingen van de buik en hun naderingsgedrag niet veranderen.
JUMPERS DANSEN DE TRAP OP IN DE CIRKEL VAN DE WATERKRACHTCENTRALE
foto door Marko Lukić
Alle exemplaren van de nieuwe soort zijn verzameld op de oude stenen trappen in het gebied van HPP Miljacka. De trappen zijn gedeeltelijk bedekt met bladeren en klein grind en begroeid met korstmossen en mos. Tot nu toe is de soort alleen bekend uit de genoemde microlokaliteit in de buurt van HPP Miljack, dus vertegenwoordigt hij momenteel een endemische soort voor NP "Krka". Het gebied van de Krka-rivierkloof rond de Miljacka-waterval is van uitzonderlijk belang voor het park vanwege het complex van speleologische objecten, unieke hydrologische fenomenen en diersoort zoals menselijke vissen en vleermuizen die daar leven. Precies daarom is het gebied niet toegankelijk voor bezoekers, maar alleen voor wetenschappelijk onderzoek, wat vaak met zich meebrengt zulke waardevolle resultaten.
De lengte van het lichaam van het holotype van de dansende springstaart, zonder kop en furka, is 1,7 mm. Vanwege de bedekking van schubben over het hele lichaam, is het zilverachtig van kleur. Aan de zijkanten van de vierde buikring zitten donkerpaarse vlekken en op de kop, tussen de voelsprieten, zit een paars gekleurd deel in de vorm van een driehoek.
foto door Marko Lukić
Jumpers zijn een extreem oude groep kleine ongewervelde dieren. Ze bewonen bijna alle habitats: ze hebben zich aangepast aan het leven op de grond en in bomen, in grotten, op het land en op wateroppervlakken, op sneeuw en ijs. Ze hebben hun naam te danken aan het feit dat ze, in geval van gevaar door roofdieren, kunnen ontsnappen door hun furka (een speciaal springorgaan) te gebruiken om naar een afstand te springen die honderden keren groter kan zijn dan hun grootte, waardoor ze een van de beste springers in de dierenwereld.
Bron en foto: Nationaal Park Krka
