De middeleeuwse adellijke stad Sokolac, een monument van categorie nul en symbool van Brinj, waakt over haar inwoners vanaf een kleine heuvel in het centrum van Brinj. Dat prachtige gebouw het werd gebouwd aan het begin van de 15e eeuw od van de Frankopaanse prinsen van Krk, onder wiens muren de nederzetting zich ontwikkelde. In die tijd was Sokolac het centrum van het politieke, economische en culturele leven, de ontmoetingsplaats van uitzonderlijke historische figuren, zoals Koning Sigismund van Luxemburg en de Deense koning Erich VII.
Er zijn twee theorieën over de oorsprong van de naam Sokolac, en beide worden geassocieerd met valken. De eerste legende zegt dat Sokolac vernoemd is naar de valk van prins Nikola IV. als geschenk naar Venetië gestuurd aan de vooravond van zijn huwelijk met zijn eerste vrouw Doroteja Gorjanski, zoals blijkt uit de wapenschilden van Frankopan en Gorjanski die in de gewelven van de kapel zijn uitgehouwen. Volgens een andere legende begonnen valken, nadat het fort verlaten was, op zolder te nestelen, dus gaven de mensen het fort de naam: Sokolac.
Door de invasie van het Turkse leger stonden de Frankopanen het bezit af aan de koning, die er een militair garnizoen in plaatste als eerste verdedigingslinie tegen de Turken. Hoewel Brinje meermaals werd aangevallen, werd het nooit veroverd. Na de succesvolle verdediging en de afschaffing van de Militaire Grens raakte het fort langzaam in verval, en tot op de dag van vandaag zijn de toegangstoren en de twee verdiepingen tellende burchtkapel van St. Trinity, een van de mooiste laatgotische sacrale monumenten in Kroatië.
Hoe grootmoeder Rajković Brinje . verdedigde
Nadat de Turken dit gebied waren binnengevallen, lieten de Frankopanen Sokolac over aan het leger. Het adellijke hof werd een solide fort van de militaire Krajina en de hofkapel werd veranderd in een verdedigingstoren met mazen in de wet. Het was vooral moeilijk in 1530, toen alle dorpen rond Brinje in brand werden gestoken en geplunderd. Hoewel ze het verschillende keren probeerden, slaagden de Turken er nooit in om Brinje te veroveren. Volgens de legende verdedigde Brinje "Baba Rajkovićka" door hete soep over de Turken te gieten vanuit het raam van de toren op Sokolac.
In de kapel wordt de centrale ruimte ingenomen door een achthoekig schip, dat aan de ene kant het heiligdom van de kapel voortzet, en aan de andere, even groot, een ruimte gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van de Zeven Smarten.
Permanente tentoonstelling "Edelstad Sokolac"
In de 17e eeuw werden in de kapel nieuwe maniëristische altaren geïnstalleerd, met gotische beelden van de Madonna en het Kind Jezus en de Pieta, uit het begin van de 15e eeuw. Op de gotische gewelven in de crypte en op de eerste verdieping zijn de wapenschilden van Frankopan en Gorjanski in steen uitgehouwen. In juni 2007 werd in de onderbouw van de kapel een permanente tentoonstelling opgezet genaamd "De edele stad Sokolac", die bezoekers informatie biedt over Sokolac en de rol van de prinsen van Krk in de Kroatische geschiedenis.
Over Sokolac zijn in de loop van de tijd veel verhalen en legendes verteld, behalve deze over de reuzenwinter, is er die over de bruiloft van de Franse koning in de kapel, en ook over de vreemde energiekrachten van de heuvel waarop het was gebouwd. In deze laatste, zie voor jezelf. Het kleurrijke palet van herfstkleuren zal je betoveren, en een wandeling door deze landschappen met legendes en verhalen is een idee voor een interessant weekend in Lika.
De reuzenslang en de Italianen
Tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen Italiaanse soldaten in Sokolac waren gestationeerd, ontstond er een legende over een gigantische slang. Volgens de legende viel een jonge soldaat tijdens de wacht in slaap en sloot de commandant hem als straf op in de kelder van de kapel. Na enige tijd begon de soldaat om hulp te roepen, maar de officier negeerde zijn kreten omdat hij dacht dat de soldaat deed alsof. Toen de commandant uiteindelijk naar de kelder ging, vond hij in de kamer een enorme slang die de ongelukkige soldaat had ingeslikt.
Omslagfoto: bron TZO Brinje / fotoauteur Aleksandar Gospić