Na dzień 13 grudnia obchodzimy święto patronki i męczennicy Świętej Łucji. Po długotrwałych torturach prześladowcy chrześcijan ściąli ją mieczem. W całej historii chrześcijaństwa jest czczona wśród chrześcijan jako wielokrotna patronka niewidomych (fizycznie i duchowo), rolników, żeglarzy, szklarzy, krawców, tkaczy, skrybów, tragarzy i kowali. Według tradycji św. Oczy Łucji zostały wyjęte i umieszczone na talerzu, dlatego uważa się ją za opiekunkę oczu i wzroku.
W najpiękniejszym mieście świata, „tak dla Splitu”, znajduje się Krypta Świętego Luca, Lucia. Krypta znajduje się pod katedrą św. Dui i jest udostępniona do zwiedzania.
Między Lucą a Splitem istnieje połączenie. Łucja była męczennicą z Syrakuz na Sycylii i zmarła w 304 r. w wyniku jednego z prześladowań chrześcijan za panowania Dioklecjana, zaledwie rok przed wprowadzeniem się cesarza do swojego pałacu i tym samym uwiecznieniem dzisiejszego Splitu.
Była młodą dziewczyną, urodzoną w szlacheckiej i zamożnej rodzinie, a jej męczeństwo opisane jest co najmniej w dwóch legendach.
Legendy Saint Lucia
Kiedy jej matka zachorowała, Luce udała się z pielgrzymką do grobu św. Agaty w Katanii, aby modlić się o zdrowie swojej matki. Miała tam objawienie, według którego jej matka miała zostać uzdrowiona, lecz doświadczyła męczeństwa. Słysząc to, Łucja, podobnie jak św. Mikołaj, oddała cały swój majątek na rzecz biednych. Jej narzeczony był wściekły i doniósł władzom rzymskim, że jest chrześcijanką. Jak głosi legenda, żołnierze próbowali zabrać ją do więzienia, ale nie mogli jej nawet przewieźć wozem z wołami. Próbowali go spalić, ale ogień uciekał. Zginęła dopiero wtedy, gdy jeden z żołnierzy wbił jej sztylet w szyję.
Inna historia mówi, że jeden z zalotników Łucji był oczarowany pięknem jej oczu i uparcie próbował sprawić, żeby się w nim zakochała. Choć była cnotliwa, odrzuciła wszystkie jego zaloty i aby uchronić go przed grzechem, wyłupiła własne oczy i wysłała mu je na talerzu. Widząc jej poświęcenie i odwagę, ale także wyrzuty sumienia, młody człowiek został chrześcijaninem. Dziewica Maryja natomiast dała Łucji jeszcze piękniejsze oczy. Ze względu na swoje imię, wywodzące się od łacińskiego słowa lux, co oznacza światło, często kojarzona jest ze światłem jako symbolem boskiej mądrości. Dlatego jest czczona jako obrońca oczu i wzroku.
Luce była Współczesny Dioklecjanowii jak na ironię, krypta w mauzoleum cesarskim, dzisiejszej katedrze w Splicie, została w średniowieczu przekształcona w kaplicę poświęconą Łucji. Miejsce to jest celem pielgrzymek na dzień Świętego Łukasza, kiedy ludzie czerpią wodę ze stojącej tam studni, aby przemyć oczy dla ochrony. Zwyczajowo jest także pozostawianie modlitwy zapisanej na kartce papieru obok figury świętego.
Święto św. Łucji
W święto św. W drzwiach obok katedry widać pielgrzymów oczekujących na wejście do krypty. Jest to zwyczajem tego dnia siać pszenicę bożonarodzeniową co oznacza urodzajność ziemi lub dobrobyt w następnym roku. Niektórzy twierdzą również, że pogoda w przyszłym roku będzie taka sama jak w ciągu 12 dni (po jednym na każdy miesiąc) pomiędzy Saint Luca a Bożym Narodzeniem.
Ci, którzy mają problemy z oczami, złożą przysięgę Łucji i zwyczajowo nie wykonują żadnej pracy wymagającej zmęczenia oczu.
Jeśli chodzi o prezenty, dzieci zostawiają skarpetki pod poduszkami przed pójściem spać, a emocje związane z samym świętem są jak zawsze, gdy dzieciom wręcza się prezenty, nawet skromne, takie jak św. Lucy.
Podczas jednej z wycieczek zatrzymałem się w Splicie i po zwiedzeniu Katedry Św. Dujma, odkrył kryptę św. Lucjusz. W kamiennej krypcie dumnie stoi nasza Święta Łucja, opiekunka oczu i ta, która niesie światło.
Niech moja szczególna opiekunka, która odcisnęła pieczęć na mojej pracy, oświeca ścieżki, którymi będziemy podążać.
Relikwie św. Lucia są przetrzymywane Kościół św. Łucji w Wenecji. Kościół rozebrano w 1861 roku w ramach przygotowań pod budowę stacji kolejowej, a relikty przeniesiono do pobliskiego kościoła San Germia, gdzie znajdują się do dziś. Dziś dworzec kolejowy w Wenecji nosi imię tego świętego.
Szczęśliwego Świętego Luca, Luce i Lucia.
Jak mówi przysłowie: „Święty Luca, pokaż mi słońce”.
