Dziedzictwo i tradycja są częścią oferty turystycznej regionu Lijepa naša. Oprócz dóbr materialnych: budynków, zachowanej przyrody i całego środowiska wysoko na liście ofert jest niematerialne dziedzictwo prezentowane w postaci gastronomii; to znaczy sposób życia i żywienia na przestrzeni wieków. Dla turystów bardzo interesujące jest zobaczenie specyficznej żywności, która została zakonserwowana przez tradycję, ponieważ pokazuje ona zachowanie i trwałość pracy i życia na naszym obszarze.
Kuchnia chorwacka jest niejednorodna i znana jako kuchnia kilku regionów, ponieważ każdy region wykorzystuje swój potencjał i wytwarza z niej pyszne i wyśmienite potrawy.. Trudno jest jednak zdefiniować oryginalne, autochtoniczne danie, ponieważ historia mówi o przeplataniu się życia różnych narodów i krajów sąsiednich, a poprzez interakcję z nimi przejęliśmy niektóre z ich przepisów i składników. Tak więc, ze względu na bliskość sąsiednich kultur, tureckiej i węgierskiej, kuchnia kontynentalna włączyła do swojego repertuaru przyprawy takie jak czosnek, papryka i pieprz oraz tłuszcz do gotowania. Ze względu na wpływy kuchni greckiej i rzymskiej, kuchnia przybrzeżna wykorzystuje głównie oliwę z oliwek i przyprawy, takie jak rozmaryn, liść laurowy, oregano, szałwia, goździki, cynamon i tym podobne.
Istnieją różne warianty dań, których receptura zmieniała się na przestrzeni wieków, a my wymienimy kilka oryginalnych dań w ich oryginalnej recepturze, które są znane i rozpoznawane na świecie. Z czego jesteśmy dumni i na co nie możemy się doczekać, podchodzimy i udostępniamy!
Zagorje štruklji
Każda gospodyni domowa z okolic Hrvatsko Zagorje lubi przechwalać się umiejętnością zrobienia tego przysmaku, który powstał siłą szans i biedy. Pomysłowi Zagorki przygotowali to danie dla swoich licznych rodzin. Można je przyrządzać na słodko i na słono, można je gotować i piec, wszystko w zależności od upodobań głodnego podniebienia, podawane są jako zupa, przystawka, deser, danie główne i samodzielne małe danie. Każda część tego obszaru ma swoją wersję i własny sposób przygotowania štrukli a uniwersalne przygotowanie jest takie samo dla wszystkich wersji; Wyciągnięte ciasto nadziewane jest serem krowim z dodatkiem kwaśnej śmietany śmietaną i jajkami, następnie składamy i wstawiamy do piekarnika.
Tak przygotowywano štrukli setki lat temu w starych domach Zagorja. Bardzo ważne jest, aby wspomnieć, że danie to nie jest znane w żadnej podobnej wersji na świecie. Powiat krapińsko-zagorski dostrzegł bogactwo smaku tej potrawy i chcąc zachować autochtoniczne przepisy, zorganizował imprezę pod nazwą "strukliada" która gromadzi wszystkich miłośników tego prostego i pysznego zagorskiego przysmaku.
Pasterz
Jedną z najbardziej znanych potraw kontynentalnej Chorwacji jest owczarek słowiański. Choć w różnych niesłowiańskich rejonach możemy usłyszeć to danie zwane także chobanac, to jednak słuszne jest określenie chobanac. Oryginalna nazwa wzięła się od pasterza-pasterza, który przygotowując to danie miał przy sobie wyłącznie mięso i zrobił z niego to pyszne danie. Aby zachować tradycję, do dziś w Slawonii i Baranji to danie podaje się wyłącznie z chlebem, bez dodatków typu makaron, gnocchi i tym podobne potrawy.
Stare słowiańskie powiedzenie mówi, że pasztetu pasterskiego nie robi się „w małych ilościach” i „na kilka osób”. Dlatego to danie jest przygotowywane na specjalne okazje, gdy chcesz nakarmić dużą liczbę osób. Ostra papryka jest głównym składnikiem odpowiedzialnym za czerwonawy kolor, a jej przygotowanie wymaga dużo cierpliwości, ponieważ gotuje się ją na małym ogniu przez długi czas. Według zwyczaju najlepszym dodatkiem do tego dania jest chleb pod saszetka, a potem najlepiej popić wszystko kieliszkiem dobrego wina.
Sinj arambašići
Specyfika sposobu przygotowania zapewniła im miejsce na liście chronionych niematerialnych dóbr kultury Chorwacji. Podobnie jak wszystkie inne wersje sarmy, Sinj arambašići zostały przejęte od Turków. Z biegiem czasu danie to stało się symbolem oporu Sinjany przeciwko Turkom. Wygląd sarmiki ciasno ułożonej w glinianym naczyniu nieodparcie przypominał wojowników, hajduków, skąd wzięła się nazwa arambaše; Dowódca Harambaša-Hajduk, przywódca kompanii Alkar. Warto zaznaczyć, że arambašići z Sinj nie zawierają ryżu, co stanowi główną różnicę w stosunku do naszej tradycyjnej sarmy. Ponadto mięso jest bardzo drobno krojone, a nie mielone.
Duszone ostrygi
Rdzenny Danie dalmatyńskie z owocami morza jest powszechnie znana i rozpowszechniona ze względu na swój wspaniały smak. Aby odkryć pochodzenie nazwy buzar, trzeba cofnąć się w czasie. Na weneckich galerach słowo buzara oznaczało kocioł, w którym przygotowywano jedzenie dla załogi. Tak nazwa pozostała i zakorzeniła się w Dalmacji; i została nagrodzona jedną z najlepszych potraw. Oprócz skorupiaków na buzarze przygotowuje się także krewetki, a podstawowy podział buzary to biała i czerwona. W restauracjach całej Dalmacji owoce morza i ryby są szanowane i chętnie przygotowywane, stając się specjalnościami, których trzeba spróbować.
Rywalizować
To danie sięga czasów przed Turkami i udoskonalili je w Dalmacji Poljice. Specyfika tej potrawy polega na tym, że jest ona przygotowywana na okrągłej drewnianej desce i pieczona w kominie, na prześcieradle pokrytym żarem. Bardzo proste danie składające się z boćwiny, dymki i pietruszki między dwiema warstwami najprostszego ciasta. To danie postne bardzo dobrze przedstawia skromny wówczas sposób życia oraz okrutną i skąpą przyrodę w tym rejonie Dalmacji. Unia Europejska uznała wyjątkowość tego produktu iw 2016 roku umieściła go w rejestrze chronionych oznaczeń geograficznych.
Skradin risotto
Danie to wymaga maratońskich przygotowań, co czyni je najsłynniejszą potrawą autochtoniczną. Jest tradycyjnie wytwarzany przez mężczyzn w Skradinie, a jego przygotowanie zajmuje od 8 do 10 godzin. Do przygotowania bardzo ważne są wysokiej jakości, krajowe składniki. Jednak w przygotowaniu tego niełatwego dania jeszcze ważniejsza jest dobra wola i cierpliwość. Jednym z kluczowych składników tego dania jest zupa lub rosół. Przygotowanie zajmuje do 20 godzin i należy je przygotować dzień wcześniej. Również kostkę cielęciny, która jest najważniejszym składnikiem, należy dusić przez 6 do 8 godzin, aż całkowicie się rozpadnie i zamieni się w pasztet.
Fuži z truflami
Trufle są znakiem rozpoznawczym Istrii, a najlepszym sposobem na poznanie pełni smaku jest połączenie ich z fuji. Najlepsze czarno-białe trufle można znaleźć na Istrii, a Fuži to tradycyjny istryjski makaron który przygotowuje się poprzez cienkie rozwałkowanie ciasta, pocięcie go na makaron o długości od 3 do 4 centymetrów i ugotowanie. Urok tego makaronu polega na tym, że pozostają puste w środku, dzięki czemu sos może wypełnić wszystkie szczeliny i stworzyć soczystą spoinę.
Chleb Lika
Pieczenie domowego chleba, tak jak robią to kobiety w Lice, nigdy nie było łatwiejsze. Dziś mąka i wszystkie inne składniki są dostępne dla szerokiej masy, ale w dawnych czasach kobiety musiały poświęcać znacznie więcej czasu i wysiłku, aby zrobić określone danie. W młynach gospodynie rozdrabniały ziarno między dwoma kamieniami. Zwykle przygotowywano go z mąki kukurydzianej i pieczono na palenisku pokrytym żarem i popiołem. Po zakończeniu chleb kroi się w kromki i smaruje smalcem lub zanurza w pikantnej oliwie z oliwek.
Sztabka kukurydzy
Podobnie jak wcześniej wspomniane dania, tak i kukurydza zlewka lub zlewka wykonane z prostych składników, które każdy może znaleźć w spiżarni. Ciasto na słono lub na słodko, w zależności od upodobań, to tradycyjne ciasto z północnej Chorwacji, które jest bardzo łatwe w przygotowaniu. Przepisów i dodatków, które można dodać do tego ciasta, jest mnóstwo, co sprawia, że jest ono urozmaicone i sycące.
Większość zdjęć potraw jest dziełem czołowej chorwackiej fotografki Mai Danicy Pecanić, o której więcej można dowiedzieć się na stronie połączyć.
