Biokovo to góra z korzeniami w morzu i błyskawicą na czole. Każdy krok w górę najwyższy szczyt, Św. Jerzego na wysokości 1762 metrów zostanie niezrównanie nagrodzony panoramicznym widokiem na morze i wyspy, Zagorę, góry Bośni i Hercegowiny oraz sąsiednie Włochy. Na kamieniu Biokovo zbudowano 87 kościołów i kaplic. Oprócz swojej dumnej wysokości, góra ma również niewyobrażalną głębię, a Park Przyrody Biokovo oferuje najlepsze wrażenia z Biokovo.
Zostało odkryte ponad 400 dołów i jaskiń. Niektóre z nich są wiecznie pełne śniegu i lodu, które wytrzymają nawet najgorętsze słońce. Ludzie zamieszkiwali obszar Biokova, zanim pojawiły się listy. Góra jest starym domem, który w dużej mierze zachował swoje starożytne oblicze.
To, co może zrobić obecność jednego człowieka, to historia odziedziczona przez Park Przyrody Biokovo. Teolog, kapłan, naukowiec i przyrodnik od Jure Radić niestrudzenie pracował nad nadaniem Biokovo statusu chronionego pod nazwą Park Przyrody. Tak stało się w 1981 roku.
Ogród botaniczny – zamknięta część natury
W Ogrodzie Botanicznym Biokovo Kotišina nad miejscowością o tej samej nazwie wyryte są w kamieniu słowa dr Fr. Jure Radića: „Oculis mente corde per visibilia ad invisibilia” to znaczy „oczami, umysłem i sercem według tego, co widać, i tego, czego nie widać”. Jest to testament Radicia dla tych, którzy przebywają w Biokovo, wraz z Biokovo i dla tych, którzy przyjechali, aby je odkryć. Góra jest zawsze miejscem, w którym to, co pierwotne w człowieku, cieszy się, że jest małe.
Na terenie parku znajduje się częściowo ogród botaniczny nad miejscowością Kotišina. Została założona przez o. Jure'a Radića w celu naukowego badania flory Biokova, ale także jej popularyzacji. Nie klasyczny ogród botaniczny, ale jeden „ogrodzona część przyrody” utrzymanie naturalnego kształtu roślinności. Na stosunkowo niewielkim obszarze występują bardzo zróżnicowane siedliska, takie jak skały, wąwozy, klify, grunty orne i kanion Proslap z wodospadem o tej samej nazwie, który jest suchy przez większość roku i ożywa tylko podczas ulewnych deszczy.
W bezpośrednim sąsiedztwie wejścia, obok klifu, skamieniała przeszłość burzliwych czasów. To mury wielkiej Kaszteli, fortyfikacji od XVI do XVII wieku. stulecie. Dna niektórych zapadlisk na szczycie Biokova są początkiem dołów o niesamowitych głębokościach, biorąc pod uwagę, że znajdują się one powyżej 16 metrów nad poziomem morza. Niektóre mają kilkaset metrów głębokości, na przykład niedawno zbadany dół o nazwie Niemiec ma ponad 800 metrów głębokości.
Biokovo ma francuską drogę
Nad Brele znajdziesz sposób który w Breli ma stanowić wyjątkowy wkład architektoniczny w budowę dróg od początku XIX wieku i został zaprojektowany przez architekta Frane Zavoreo. Powodem, dla którego warto wspiąć się francuską drogą do Biokovo, jest wspaniały widok. Mianowicie cała ta droga jest swego rodzaju punktem widokowym, z którego widać Brelę, Riwierę Makarską i sąsiednie wyspy. Ale nie zapominaj, że ta droga jest nadal szlakiem turystycznym i mimo że kwalifikuje się jako łatwy szlak turystyczny, nadal potrzebujesz odpowiedniego obuwia, a chodzenie w klapkach nie jest dobrym pomysłem.
Ta droga, która do dziś jest znana jako droga Napoleona lub francuska, została zbudowana z Obrovca do Zatoki Kotorskiej. Został zbudowany dzięki dowódcy wojskowemu Napoleona i księciu Dubrownika Auguste Marmont które historia Chorwacji pamięta z licznych zaawansowanych przedsięwzięć, które podjął w chorwackich regionach jako dowódca wojskowy Dalmacji i gubernator prowincji iliryjskich.
W niektórych dołach kryje się wieczny lód
Park Przyrody Biokovo kryje w sobie doły lodowcowe, w których się znajdują śnieg i lód z naturalnych lodowców Biokovo. Wydobywano je przez miejscową ludność, wytwórców lodu Biokovo, na potrzeby hoteli w Makarskiej, zanim jeszcze pojawiły się lodówki. Nocą osły i muły chłopi dogonili bydło ciągnące lód z lodowców. Wcale nie jest to nieszkodliwa praca. Najpierw trzeba było przykryć bloki liśćmi bukowymi i owinąć wory, kozią sierścią, a następnie załadować na osły i przywieźć do miasta. Ale tak zarabiali na chleb, sprzedając lód do hoteli, a goście pili napoje schłodzone lodem przywożonym z niespodziewanych wysokości.
Park Przyrody Biokovo – kamienna granica pomiędzy dwoma klimatami
Starcie Klimat śródziemnomorski i kontynentalny to znaczy ich łagodne spotkania, ale także zaciekłe starcia tworzą szczególny klimat Biokova. Masy powietrza z morza przenikają wzdłuż jego wybrzeży, ponad rafami i szczytami górskimi. Szczyty górskie po stronie północnej zatrzymują przenikanie zimnych mas z wnętrza kontynentu, ale także prądów śródziemnomorskich do wnętrza.
Masy powietrza z gór i morza znają miejsce swoich ostatnich spotkań i konfliktów: to Biokovo. Konflikt ten powoduje częste zmiany pogody, co jesienią prowadzi do uwolnienia opadów deszczu i śniegu, a zimą do opadów śniegu utrzymujących się wiosną. Tutejszy las jest regulatorem opadów, wiatrów i ciepła. Wszystko to przyczynia się do różnorodności klimatu Biokovo.
Widok z St. George dociera do Włoch
Ośnieżona góra Biokovo osiągnęła swój szczyt na Sveti Juri. Jest to ostateczny punkt startowy drogi Biokovo i zwieńczenie piękna, jakie zapewnia widok tych, którzy przybyli szlakiem turystycznym lub środkiem transportu. Panoramiczny widok z 1762 metrów wysokość oznacza zawrócić i zobaczyć morze, wyspy, Zagorę i góry Bośni i sąsiednich Włoch. Na czacie znajduje się także kościół św. Jerzego, a budowla sakralna istniała tam już w XII wieku. Świadek to kamienna płyta nad ołtarzem stare rozebrane kościoły z 1640 roku.
Jest to szczególnie atrakcyjne i Punkt widokowy Skywalk który przyciąga wielu turystów do Parku Przyrody Biokovo.
Biokovo od wieków jest żywicielem rodziny, prawie świętą górą. Ludzie znaleźli żyzne doliny, dolce, zadrapania, które ożywili i wykorzystali do przetrwania. Ludzie często przebywali na Biokovie ze względu na uprawę ziemniaków i zbóż, polowanie, wydobywanie lodu, ale nadal głównie dla bydła. Na początku XX wieku mieszkał na Biokowie ponad 600 pasterzy i pasterzy.
Na Biokowie było dwa razy więcej pasterzy, mężczyźni uprawiali ziemię
Hodowla bydła należała do kobiet, więc pasterki było dwa razy więcej niż pasterz, podczas gdy mężczyźni uprawiali ziemię w Biokovo dolci. Byli skąpo ubrani i przeważnie nosili sutki, sutki i płaszcz z domowej roboty szmatki. Jedli głównie kapusta, cygaro (polenta) i ziemniaki, rzadziej z mięsem i mlekiem. Po męczącym dniu pasterki i pastereczki zbierały się przy ognisku i prowadziły „silos”, w którym grały muzykę, śpiewały, grały w różne gry planszowe oraz opowiadały historie o wróżkach i wilkołakach.
Biokovo kryje w sobie wiele gatunków zwierząt i roślin i przy odrobinie szczęścia można się tu spotkać dzikie konie. Są przyzwyczajeni do gości i nie uciekają przed ludźmi, a widok stada dzikich koni to naprawdę wyjątkowy widok, który zawsze będziesz pamiętać.
Co ciekawe, Biokovo jest stale obecne Vuk, dzikie zwierzę, które znajduje się na liście gatunków potencjalnie zagrożonych, ale Biokovo jest również domem dla wielu kozic, których populacja jest uważana za najbardziej stabilna i największa populacja kozic w Chorwacji.
Źródło: PP Biokovo
