„Naród bez zwyczajów, jak wieś bez prądu” – to stare powiedzenie ludowe, które ma na celu podkreślenie związku dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego, w tym zwyczajów religijnych, z życiem i twórczością ludu dynarskiego.
Najczęściej kojarzą się z jarmarkami, spotkaniami towarzyskimi przy smakołykach gastronomicznych i przyśpiewkach ludowych, co samo w sobie jest dobrą podstawą do stworzenia produktu turystycznego i opowieści.
Koniec września i „lato miholijskie”, kiedy zwykle kończy się letni sezon turystyczny, to także okazja do podsumowania skutków i skutków zarówno natury materialnej, jak i duchowej...
Jeśli za początek uważa się Święta Wielkanocne, to Dni Św. Święta Michała mogą być także zakończeniem sezonu turystycznego, jaki znamy. A czy można to zrobić inaczej i lepiej – to właśnie temat tego wpisu, który kojarzy nam się ze świętami religijnymi, przynajmniej w sferze chrześcijańskiej, i podobnie jest z innymi religiami.
Tematyka naukowa tzw religijna, religijna, pielgrzymkowa potrzeba zmiany stałego miejsca zamieszkania i udania się do innego miejsca w celu odpoczynku przynajmniej na jedną noc, co w istocie definiuje turystę.
Sięgając do początków zorganizowanych pielgrzymek, można stwierdzić, że potrzeby religijne czy duchowe w jakiś sposób generowały same wyjazdy. Od Indii, Meksyku, krajów arabskich... po Europę, gdzie z pewnością największą popularnością cieszą się sanktuaria maryjne poświęcone Najświętszej Maryi Pannie.
Oprócz pielgrzymek i oficjalnych sanktuariów katolickich w Fatimie i Lourdes, nasze Medjugorje, a także region Cetinje z Matką Bożą Sinj to najpopularniejsze miejsca na świecie, które warto odwiedzić, zwłaszcza teraz, gdy Stolica Apostolska przyznaje, że wspiera tego typu pielgrzymki jako duchowy lub możliwy duchowy odpoczynek.
W tym kręgu odbywają się także inne pielgrzymki, a ostatnio CAMINO czy Św. Jakov jest szczególnie popularny. Oprócz tej dużej pojawia się cała seria tras MINI CAMINO z ideą networkingu całej Europy.
Podobnie jest w naszym regionie i oprócz już istniejących tras na Krku, Šibeniku, Korčuli... te prowadzące do Medziugorja wyróżniają się w jakiś sposób, jako punkt wyjścia, skąd dojeżdża się z Dubrownika, a następnie dalej na zachód przez Imote do Cista oraz do Trij i Marina, łącząc wszystkie trzy rzeki - Neretwę Trebižat i Cetinę. Tutaj spotyka się także ze szlakiem Cudownej Pani Ramy – Sinj, który od początku XVIII wieku cieszy się szczególną czcią.
///Imota organizuje kolejny weekend Camino: Spacer Drogą św. Jakuba w Imotskiej Krajinie
Ale prawie każde miejsce ma innych niebiańskich patronów, z którymi obchodzi się Dzień danego miejsca lub miasta, od św. Jana Chrzciciela, św. Vida, Św. Jerzego, Św. Piotra, do św. Antoni, Św. Frane, św. Michał Archanioł... To ten ostatni ma szczególne znaczenie dla miasta Trilj i regionu Cetina, gdyż śledzi ślady wielu wieków, kiedy wzdłuż brzegów Cetiny odbywały się jarmarki i tańce, podczas których rozmawiano i negocjacji, ale także śpiewania różnych pieśni ludowych.
Podobnie było i 29 września, kiedy oprócz św. Mihovil obchodził zarówno Dzień Miasta, jak i Światowy Dzień Turystyki (27 września) oraz cały szereg wydarzeń kulturalno-rozrywkowych połączonych z MIHOLJA LATO.
Wszystkie te treści stanowią w rzeczywistości podstawę do tworzenia historii turystycznych lub opowiadania historii, stanowiących nieodzowną część dobrej oferty turystycznej z wartością dodaną. To właściwie istota nowej reorganizacji sektora turystycznego, który oprócz ograniczenia sezonowości preferuje wszystkie elementy zrównoważonego rozwoju… od ekologicznego i kulturowego po społeczno-ekonomiczne, a nawet duchowe.
Nowa karta unikania JANUSOWEGO OBLICZA TURYSTYKI, jak napisał w swojej książce nieżyjący już prof. Vlatko Jadrešić, który jako lider tzw Zadarskie szkoły ostrzegały przed niepożądanymi konsekwencjami. Miejmy nadzieję, że nie jest za późno, aby skierować łódź turystyczną na brzeg, unikając zawsze czyhających Skylli i Charybdy.
Nasi blogerzy również pełnią tę funkcję.
